बॅडमिंटन खेळाची सुरुवात 19व्या शतकात इंग्लंडमध्ये झाली. भारतात ब्रिटीश सैन्याने खेळाची ओळख करून दिली आणि पुण्यातील पॉइंट हाउस येथे पहिल्यांदा हा खेळ खेळला गेला.

बॅडमिंटन खेळण्यासाठी रॅकेट, शटलकॉक, नेट आणि योग्य खेळण्यासाठी कोर्टची आवश्यकता असते.

सईद मोदी हा भारताचा पहिला बॅडमिंटन खेळाडू म्हणून ओळखला जातो. त्यानंतर प्रकाश पदुकोण आणि पुलेला गोपीचंद यांनीही भारताचे नाव उंचावले.

भारतामध्ये इंडियन ओपन, सय्यद मोदी इंटरनॅशनल बॅडमिंटन चॅम्पियनशिप, आणि प्रो बॅडमिंटन लीग सारख्या आंतरराष्ट्रीय स्पर्धा होतात.

गोपीचंद बॅडमिंटन अकादमी, हैदराबाद येथे, भारतातील एक प्रमुख प्रशिक्षण केंद्र आहे जेथून अनेक आंतरराष्ट्रीय खेळाडू प्रशिक्षण घेतात.

बॅडमिंटनमध्ये खेळाडूंचे रँकिंग त्यांच्या खेळाच्या परफॉर्मन्स आणि आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांमधील कामगिरीवर अवलंबून असते. जास्त पॉइंट्स मिळवणारे खेळाडू उच्च रँकिंग प्राप्त करतात.

बॅडमिंटनमध्ये सिंगल्स (एक-खेळाडू विरुद्ध एक) आणि डबल्स (दोन विरुद्ध दोन) असे दोन प्रकार आहेत.

बॅडमिंटन खेळामुळे शरीर फिट राहते, हात-पायाच्या स्नायूंना बळकटी मिळते, मन एकाग्र राहतं, आणि शरीराचा समन्वय वाढतो.

पी. व्ही. सिंधू, सायना नेहवाल, आणि अश्विनी पोनप्पा या आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांमध्ये भारताचे प्रतिनिधित्व करणाऱ्या प्रमुख महिला खेळाडू आहेत.

सामन्यात प्रत्येक वेळी रॅकेटच्या सहाय्याने शटलकॉक प्रतिस्पर्ध्याच्या कोर्टमध्ये टाकून खेळाडू पॉइंट मिळवतो. एकूण 21 पॉइंटपर्यंत पोहोचल्यास सेट जिंकला जातो.

बॅडमिंटन सामन्यात तीन सेट्स खेळले जातात. दोन सेट्स जिंकणारा खेळाडू सामना जिंकतो.

बॅडमिंटन असोसिएशन ऑफ इंडिया (BAI) भारतातील प्रमुख संस्था आहे जी देशात बॅडमिंटनचा प्रचार आणि विकास करते.